و : نه‌ژاد عزیز سورمێ
(1) ئاسۆی ڕوونـاک
ڕۆژێ ئێمە دووبارە کۆترەکانمان
دەبینینەوە
میهرەبانی ،
دەستی جوانی دەگرێتەوە..
ڕۆژێ کە کەمترین سروود ماچە و
هەر مرۆڤێ،
بۆ ئەوی دی برایە،
ڕۆژێ چیتر
دەرگای ماڵکانیان داناخەن
قفڵ شتێکی ئەفسانەییە و
بەتەنیا دڵ، بەسە بۆ ژیان..
ڕۆژێ مانای هەر پەیڤێ
خۆشویستنە
تا تۆ بۆ پیتی دوایی
بۆ وشە نەگەڕێی..
ڕۆژێ ئاهەنگی هەر پیتێ ژیانە
من بۆ دوا شیعرم
بۆ گەڕان بە دوای سەروایێ ،
ڕەنج نەکێشم
بەدوای سەروادا نەگەڕێم..
ڕۆژێ هەر لێوێ
سترانێکە
تا کەمترین سروود ماچ بێ
کە تۆ بێی ،
بە یەکجاری بێی و
میهرەبانی ،
هاوتای جوانی بێ
دووبارە دان بدەینەوە کۆترەکانمان..
منیش تا مردن
چاوەڕێی ئەو ڕۆژە دەکەم.
(2) وتــی
وتی: دێم
بەیانی دا و نەهات..
نەهات و
نایەوێ بێ..
بەم شێوەیە ئەو ،
هیچ پەیمانێکی نەبەست
نەیـشکاندبێ..
ئەو هیچ کاتێ نەسووتاوە
تا مانای سووتان بزانێ..
هیچ وەختێ دەردی نەدیوە
تا بزانێ دەرد چییە..
ئەو هەرگیز لە چاوەڕوانیدا نەبووە
تا لە تاڵیی چاوەڕوانی باخەبەر بێ.
(*) ئه‌حمیدی شاملۆ شاعیری ناسراوی فارس،له 12/12/1925 له تاران له‌دایك بووه، ساڵی 2000 كۆچی دوایی كردووه .
ئه‌و له ده‌سپێكدا له‌ژێر كاریگه‌ری پێشه‌نگی شیعری نوێی فارسی (نیـما یوشیج) بووه، پاشان توانیویه‌تی ڕێی خۆی ببینێـته‌وه..
ئه‌م شیعرانه‌ی له ( احمد شاملو – مجموعه اشعار شانزده دفتر) بڵاوكراوه‌ی كتێبخانه‌ی (امید ایران) كراون به كوردی.
